polonista

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ności antyku. Ponieważ specjalne rozprawy filologiczne, zwłaszcza pisane po łacinie, nie przedostają się poza bardzo ciasne kółko nielicznych u nas specjalistów, a przyczynki polonistyczne cieszą się szerszą poczytnością, posądzano mię wielokrotnie o sprzeniewierzenie się Filologji i wstąpienie między polonistów. Rzut oka na spis moich prac łatwo przekona każdego, że głównem mojem zajęciem była i jest (i będzie) Filologja klasyczna; polonistykę uprawiałem tylko jako zajęcie uboczne, jako parergon, spodziewając się, że kiedyś pozwoli mi ono zdobyć się na ergon w rodzaju Choleviusa Geschichte der deutschen Poesie nach ihren antiken Elementen (2 tomy, Lipsk, 1854—6). Z tego zamiaru by...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sinko, Tadeusz 1923. Echa klasyczne w literaturze polskiej, Kraków : Nakł. Krakowskiej Spółki Wydawniczej
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.