moralista-arbiter

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) bohaterka postanawia odmienić swe życie. Zamierza odtrącić wszystkich wielbicieli i w pełni zasłużyć na zaufanie męża. Zenon pod pozorem kontynuowania opowieści — co pozwala mu nadal występować w roli mistrza salonowej konwersacji i moralisty-arbitra, dystansującego się wobec wydarzeń — udziela jeszcze Emilii ostatnich, praktycznych wskazówek: jak należy się zachować wobec zawiedzionego partnera schadzki i prawie zdradzonego męża; po czym odchodzi zadowolony z pomyślnego zakończenia, o którym powiada, że jest „najmilszą nagrodą dla powieściopisarza” [s. 106]. Ostatnie słowa pozwalają ostrożnie przypuszczać, że...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mazan, Bogdan 1991. Wczesne dramaty Aleksandra Świętochowskiego. Niewinni, Ojciec Makary, Piękna. Zarys monograficzny, Łódź : UŁ
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.