es-as

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Patrzył teraz uważnie na nią. Zamknęła usta, bo orkiestra — teraz już prawie tutti — znowu wybiegła ku górze i uderzała łamanymi akordami w niebo, pragnąc zakryć zakochany księżyc. I znowu nagle odezwało się to es-as Elżuni, opadając potem kilkoma nutami ku dołowi. Ta kwarta miała w sobie coś z upału i kurzu Odessy, z brzękania koni policmajstra Tarły, z tego rozbijania się morza o skały. Potem już mo...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Iwaszkiewicz, Jarosław 1978a. Sława i chwała. T. 2, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.