średniowieczno-nowożytny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Czy znaczy to, że postawa klasyczno-romantyczna nigdy już nie miała powrócić? Że zwrot ku nowoczesności, pragnienie uczestnictwa w niej, dawania jej świadectwa, postępowania wraz z jej zdobyczami technicznymi, naukowymi, socjalnymi, prowadzić miał do całkowitego zerwania kontaktu z tradycją — zarówno antyczną, jak średniowieczno-nowożytną? Nie zapominajmy, że wiek XIX był wiekiem nie tylko modernizmu stawiającego na swą nowoczesność, ale i historyzmu, że również i on, odnajdując w przeszłości momenty godne zauważania i nawiązywania, nie mógł pominąć antyku...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Porębski, Mieczysław 1986. Sztuka a informacja, Krakow : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.