śmiech-stygmat

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) To, co mówił w Izbie Lordów, nie mogło poruszyć słuchaczy, albo też inaczej — poruszyło ich w odwrotnym niż zamierzony przez mówcę kierunku. Zatriumfował nad nim „śmiech-stygmat”. Gwynplaine pojmuje, że „potworny łańcuch skrępował mu duszę i nie pozwalał, by myśli dotarły do twarzy”. Zewnętrzność wzięła górę nad wewnętrznością, maska wiecznego śmiechu nad duszą, nad mową duszy. Ale ta mowa duszy w obronie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Ja­nion, Maria, Rosiek, Stanisław (red.) 1986. Maski. T. 1-2, Gdańsk : Wyd. Morskie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.