zwyrodnialstwo

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) głowę. Furor teutonicus przypomniało mu się, furor teutonicus. Ale drugi był jeszcze lepszy. Miał, podobnie zresztą jak pierwszy, ściągłą, ostro rzeźbioną twarz, wyraźnie inteligentną, ale pełną takiej perfidii i zaczajonego zwyrodnialstwa i okrucieństwa, że Rankowi pomyślało się ze strachem: „No, takiemu się tak dostać w łapy!” Medyczka Malwa obejrzała się na nich...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Jędrkiewicz, Edwin 1962. Daimonion ti, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.