zwycięzca-komunista

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) straceńców. Odeszli; trzeba im przyznać, potężnie trzasnęli drzwiami. Gestami takimi można budować mitologię, nie można budować egzystencji.” Napisał te słowa Czeszko, ale słychać w nich pogłos i innych, Sicińskiego i Aleksandra Bocheńskiego. Ten zwrot był formułą wspólną zwycięzców-komunistów i tych osobliwych mądrali spoglądających z lotu ptaka na narodowy dramat, szyderców wystawiających rachunek przegranym, scenarzystów salw śmiechu „śmierci na śmietniku”, specjalistów od bicia się w cudze piersi. Dla tych ludzi klęska...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Michnik, Adam 1991. Z dziejów honoru w Polsce (wypisy więzienne), Warszawa : Niezależna Oficyna Wydawnicza
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.