zwilgotniały

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) każdy okrzyk wywoływał w tym tłumie wybuchy żalu i rozpaczy. A gdy nikły księżyna, rzuciwszy się w proch przed ołtarzem, wielkim głosem rozpoczął «Boże coś Polskę», wszystkie szlacheckie, gorejące a zwilgotniałe od rzewności głosy uderzyły w sklepienie, jak burza. Nie śpiew to już był, lecz jeden błagalny jęk, żebry o łaskę i zmiłowanie. Poruszone przy katafalku i obrazach świece paliły się płomieniem chwiejnym i niespokojnym. Nikt na nikogo nie pa...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Choynowski, Piotr 1926. Kuźnia. Powieść historyczna z lat 1861-1863, wyd. drugie, Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.