zturbować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) łania i dwornej postawy. Oblicze ma blade dla głębokich nauk i peregrynacyi światowych, czoło zgoła poorane w bruzdy, z oczyma głębokiemi i włosów przydługich wczesną siwizną, (powiadają nabytą od ustawicznych kaceryi i herezyi niezbożnych). Zasnął snąć o świcie, zturbowany księgami, nie ździawszy bynajmniej kiecy sobolowej, złotymi tabinami podszytej, spodnich rzeczy aksamitnych, butów czerwonych...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nowaczyński, Adolf 1909. Smocze gniazdo Albo wybawienie dyabła z szlacheckiej opressyi. Dramat z czasów Zygmuntowskich, wyd. 2 przejrz. i popraw., Warszawa : G. Centnerszwer i Sp.
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.