zolbrzymić

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Nie zmienił zasadniczo zdania o Wiktorze Hugo i po wydaniu La Légende des siècles, która tylu współczesnych olśniła: „Co do formy — pisał w osobnym artykule, temu dziełu poświęconym 1859 r. — w tej może także, przy wielkich pięknościach, dostrzec można pewnej przesady, spotęgowania przymiotów ale i zolbrzymionych wad zwykłych stylowi W. Hugo”. Wady te nazywa bez ogródki „nałogami poetycznymi w manierę”. W nekrologu też głośnego pisarza (w Tygodniku Illustrowanym 1885 r. nr 131), choć pochwał mu nie pożałował i nawet między „geniuszami” go umieścił, trafnie przepowiedział, że „w jego dziełach przyszłość niezawodnie wybór uczyni”...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Borowy, Wacław 1952. Studia i rozprawy. T. 1-2, Wrocław : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.