zmorzenie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Pani o tych siostrach rzecz słysząc, brwi swe sokole w górę nieco uniosła, ale rada była widać z mojego wyboru, bo zaraz wesoło rzekła, że dworka ona, którą Elen tu wszyscy zowią, mnie już też dobrze sobie wypatrzyła, a z dawna, bo jeszcze na paryskim zamku jej usługując, romansów moich do zmorzenia słuchała. Nie dziw jednak, żem jej nie poznał, bo dzieckiem wtedy była, a teraz na pannę, nie tak znowu zieloną, jak by się zdało, wyrosła...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Porębski, Mieczysław 1989. Z. po-wieść, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.