zlękać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) jako mało używ. z przykł. ze Słowr. — por. A nie miał siły jako król zagrozić (R. V, p. III, w. 283— i p. IY, w. 184: klątwą zagroził...). — zlękać: ...ten srodze mię zlękał... (R. IY, p. III, w. 258).— SW. jako gwar. — L. zlęknąć, niedok. zlękać jako przech...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Boleski, Andrzej 1951. Spośród słownictwa „Króla-Ducha”, Łódź : ŁTN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.