zlec

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) albo psy zawyły. Ale mało mu było sztuk onych. Takowe ci hokusy nade mną odmawiał, iż nie wiedziałem — śmiać się mam przy tym czy płakać. A za to, że ruszył językiem czy palcem albo mi jakąś przeklętą miksturę dał — płaciłem, cięgiem płaciłem! Żebyś w smole się smażył za mój dobytek zmarnowany! Ano, doszło i do tego, iż całkiem zległem jako ten komar słabeńki, ani nogi unieść, ani ręTd, ledwie, ledwie mocy na mruczenie pacierzy starczało, żeby na tamten świat przysposobić duszyczkę. Bóg mnie ukarał tym wydrwigroszem...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Piasecki, Jan 1959. Portret z konwalią. T. 1-2, Warszawa : Nasza Księgarnia
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.