zjałowienie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Ale w innym miejscu pracy wyraziło się przekonanie, że stanowiska Mickiewicza w dziejach polszczyzny nie można mierzyć i oceniać wedle ilości i jakości reliktów jego osobniczych właściwości językowych. Ważność, historyczność tego stanowiska na czym innym się zasadza, a mianowicie na tym, że Mickiewicz wyczuł potrzebę społeczną i przełamał teoretycznie oraz praktycznie opinie wsteczne; zapobiegł niebezpieczeństwu skostnienia, zjałowienia i izolacji języka literackiego i mówionego warstw wykształconych, otwierając drogi opanowanego, bo nie bezkrytycznego i żywiołowego, przejmowania i przyswajania elementów potocznej mowy szerokich mas, owego — jak się wyrażał Kopczyński — „podłego ludu”, przesuwając tak granice między tymi odmianami języka narodowego, modernizując jego normy i zasięg ich działania. Dzięki...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Klemensiewicz, Zenon 1961. W kręgu języka literackiego i artystycznego, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.