zeropozycyjny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) w zdaniu musi (lub może) być zajętych”32. Brinkmann nie może jednak uwolnić się zupełnie od uprzywilejowanej pozycji podmiotu, ponieważ chce podzielić czasowniki według tego, „ile pozycji (poza podmiotem) wymagają lub umożliwiają”33. Niekonsekwencja ta mści się potem przy podziale czasowników według ich Walencji, gdzie Brinkmann rozróżnia34: 1) czasowniki zeropozycyjne (es friert — bierze mróz) 2) czasowniki ograniczenie jednopozycyjne (der Yersuch ist mifigluckt — 'próba nie udała się') 3) czasowniki nieograniczenie jednopozycyjne (der Yater schldft — 'ojciec śpi') 4) czasowniki rozszerzone jednopozycyjne z celownikiem (ich danke dir — 'dziękuję ci') 5) czasowniki rozszerzone jednopozycyjne z dopełniaczem (wir gedachten der Toten — 'uczciliśmy pamięć zmarłych') 6) czasowniki obligatoryjnie dwupozycyjne (du hast den Brief geschrieben — 'napisałaś list') 7) czasowniki rozszerzone dwupozycyjne (man hat ihn des Diebstahls beschuldigt — 'oskarżono go o kradzież’) 8) czasowniki trójpozycyjne (ich habe ihm das Haus ubertragen — 'przepisałam dom na niego'). *...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Helbig, Gerhard 1982. Dzieje językoznawstwa nowożytnego, przeł. Cz. Schatte i D. Morciniec, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.