zen-buddysta

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Spotka mnie teraz zarzut, że J. Nowosielski, do którego odsyłałem, wyraża pogląd akurat odwrotny do mojego, gdyż podkreśla on, że ikona jest niezwykle ważnym sposobem istnienia kościoła w świecie i że sztuka jest albo sakralna albo żadna. Ba, tak samo rzekłby ze swej strony artysta japoński, którego glebą duchową jest zen-buddyzm. Moja replika musiałaby być następująca: punkt widzenia wyznawcy prawosławia bądź zen-buddysty determinuje ich pogląd na charakter i funkcje artyzmu i sztuki, a więc spór z moją tezą miałby tylko pośredni związek z debatą estetyczną. W gruncie rzeczy, należałoby rozstrzygnąć, czy prawosławny dogmat Objawienia albo zasada wu-wei ma ważność uniwersalną. To właśnie chciałem powiedzieć przenosząc punkt ciężkości...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
KiSpoł - Kultura i Społeczeństwo (Warsza­wa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.