zbroiczka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) umrze”. A Stefan zmniejszał się szybko i był już taki miniaturowy, że zebrała go z ziemi ręką i trzymała na dłoni chuchając na niego, bo był zimny, że aż mroził jej rękę, wtem patrzy, a ona trzyma już tylko malutką żelazną zbroję, odchyliła przyłbicę, a wtedy wysypały się z tej zbroiczki jakieś prochy, dużo prochu czy kurzu, skąd go się tyle wzięło w takiej maluchnej trumzbrojce? Upadła na wznak zdjęta nieludzkim strachem i obudziła się mówiąc głośno: „trumzbrojce, trumzbrojce...” Nie była w stanie się ruszyć, leżała wciąż na wznak tak, jak...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Piasecki, Bolesław 1971. Siły rozwoju, Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.