zarzezać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) pełniacza w ich funkcji. Np. „zbiła Allemany” (L I, II 687); „widziałem anioły” (Ak IV 132); „częstować bogi” (Br XIX 149); „zwoływać chłopy” (Wes II 1308); „stawiamy dworzany” (Z II 19); „zwalał Filistyny” (S 683); „patrzyłam na kąty” (Leg I 52); „oskarżać pany” (J 129); „wygania proroki” (Lei I 53); „błogosław Słowiany” (Leg VII 51); „dziękuję za sługi (Z II 183); „zwaliłeś syny” (A III 82); „zwołaj syny” (War 538); „wskrzeszę syny” (N VIII 189); „porozsełam gońce” (Wes II 1177); „uprowadzają króle” (K LXVIII); „brał za kupce” (K XXXV); „rzezać ludzie” (Bd II 772); „poznaję męże” (L I, II 488); „zarzezać męże” (A XXV 104); „wywiedzie męże” (Leg IV 44); „ojee zgodził” (Sk 64); „poznał oracze” (Leg VI 288); zwalczaj oszczercę” (Lei II 120); „pobiłeś rycerze” (N VIII 106); „błogosław ucznie” (Leg VII 51); „ślepce z was poczyni” (L II, I 348); „estawił wieszcze” (Sk 355); „wiedziesz wybrańce” (Leg XII 176); „schwytała złoczyńcę” (A XVIII 13); „wypędzi złodzieje” (PO I 13); „pozna Stróże” (N II 19)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Klemensiewicz, Zenon 1961. W kręgu języka literackiego i artystycznego, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.