zapustno-zaduszny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) czył i odczytał Norwid. I znowu: jeśli mówię — ikonografia polska, to nie zapominam, że jest w niej miejsce nie tylko na hetmanów i szwoleżerów Michałowskiego, na Hołd Pruski i Kościuszkę pod Racławicami, na Czwórkę Chełmońskiego, ale również na Żydów i polsko-ruskich chłopów tegoż Michałowskiego, na wieszczącego z ukraińskiego kurhanu Wemyhorę, na Pogrzeb Gedymina Alchimowicza, na Świeczniki chrześcijaństwa Siemiradzkiego, zadumę Trąbek Gierymskiego, zagadkową postać królewskiego i tułaczego zarazem Ahaswera, którego namalował Maurycy Gottlieb. A ile jeszcze do tej listy trzeba by było dopisać na bieżąco? Nacht-Samborski i Czapski, Maria Jarema i Jonasz Stern, zapustno-zaduszny Kantor, sarmacki Brzozowski, prawosławny 131...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kłoskowska, Antonina (red.) 1990. Oblicza polskości. Praca zbiorowa, Warszawa : Uniwersytet Warszawski – Program Badań i Współtworzenia Filozofii Pokoju
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.