zaplusnąć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) własną piersią ucisku sobie ulżywał. Narzekanie wyraźne, które wnet mu się obiło o uszy, nie zostawiło go długo w wątpliwości, usłyszał nawet słowa: „O wy, mężczyźni!“ Proszę pani, nie powtarzać mi tej skargi: „O, wy, mężczyźni!“ Czymże mogą nam kobiety oczy zaplusnąć, żebyśmy im nie odwetowali matroną efeską1 albo też i owej nie przypomnieli, co nad mogiłą męża przysięgała łzy lać, póki ciekący koło niej strumyk popłynie, a tymczasem go odwracała.2...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Ossoliński, Józef Maksymilian 1970. Wieczory badeńskie czyli Powieści o strachach i upiorach [...], Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo