zagrzechotać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — Ognia! — rozkazywał Setsju, oglądając się na krzak. Obsługa karabinu wstawiła już trzecią taśmę. Śnieg, wzbijany gradem kul, unosił się w powietrzu. Za górą zagrzechotało jeszcze parę karabinów maszynowych — słychać było stamtąd krzyki. Czarne punkciki biegły bezładnie po zboczu. Impań płonął, jak świeczka, i z słomianych strzech odrywały się płatami miękkie kłęby dymu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Rubinstein, Lew 1934. Szlak samurajów, przeł. H. Pilichowska, Warszawa : Rój
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.