zadomawianie się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) przeciw tym wyczuwanym intencjom całą swoją osobą. Teraz, kiedy minęło jej już wyjazdowe roztrzęsienie, strach przed puszczeniem się samej w świat na stałe i żałosne wzruszenie pożegnania z matką, zaczęła uczuwać przypływ radosnego, młodego podniecenia, ciekawości i gwałtowną potrzebę zadomawiania się w nowych warunkach. Potrzebę życzliwości koło siebie. Toteż odpowiedziała skwapliwie, gdy starsza pani spytała ją, czy daleko jedzie, a zaraz potem, czy to zboże się już tak zieleni na mijanym właśnie polu, czy trawa. Bo ona —...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Jędrkiewicz, Edwin 1962. Daimonion ti, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.