wyśmiewca

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Przy całej pogodzie ducha Gałczyński bardzo dotkliwie odczuwał pozycję, w jakiej się znalazł. Trudności druku, niemożność wydania zbiorku, który by objął spory już dorobek, odcinały go od czytelnika, powodowały, że ciągle był poetą nieznanym. A przecież twórczość goliarda, szarlatana i wyśmiewcy potrzebuje odbiorcy, wymaga oddźwięku. Można tragiczne dytyramby śpiewać „pustemu morza brzegowi”, ale sztuka żonglera wymaga tłumu (w samotności się płacze — śmiać się można tylko w zbiorowisku)...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kamieńska, Anna, Śpiewak, Jan (red.) 1961. Wspomnienia o K. I. Gałczyńskim, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.