wyzarzucić

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wszystkich odcieni języka mówionego. Pisze „Pani Doktór zatuszowała naszą niesubordynację, ale nam ją wyizarzuciła, chociaż mówią, że to dobra Polka"—i zaraz odnajdujemy piętno środowiska odciśnięte w przytoczonym kształcie językowym. Wtrącona bez logicznego związku „dobra Polka" oraz pomyłka wymowy łącząca „wyrzucić" i „zarzucić" w jedno „wyzarzuciła”, wskazują bardzo jasno na społeczną farmację rozmówców. Zamiarem tego utworu nie jest bowiem „ustalenie charakteru Pani Doktór", ale jej pacjentów...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Znak - Znak (Kraków)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo