wypiszczeć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nie wypowiada tych słów... Panu, który właściwie opuścił jego myśli, podobają się te chwile, w których Miękus niespokojnie i łapczywie rozgląda się za tym dobrym wezwaniem, gdyż pan lubi być litościwy, bo litość oznacza zwycięstwo; i wtedy pan nawiedza Miękusa, żeby mu szepnąć — żal mi cię, sługo — i żeby zaraz dodać — budują nowe domy, ogradzają swoje sady drucianymi płotami, stroją się co niedziela i modlą się na klęczkach, ale od żadnego nie usłyszysz — chodź do mnie, pobędziemy razem — a gdybyś się odezwał do któregoś — wezwij mnie, bo ciężko mi samemu, wezwij mnie na krótko i powiedz mi byle co, bo jestem sam — nie usłyszysz odpowiedzi, ujrzysz tylko zamknięte wargi, będzie milczał i ten zagadnięty, i ci, którzy stoją blisko niego, i ci z dalsza, jakby nagle cała równina oniemiała; może ci tylko to — chodź do mnie — pies wyszczekać albo kot wymiauczeć, ptak wypiszczeć albo drzewo wyszumieć...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kawalec, Julian 1982. Ukraść brata, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.