wymieracja

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wiania dwóch profesji: literata i rzeźbiarza. Stale — poza krótkim okresem małżeństwa z szwagierką Mickiewicza — gnębiła samotność, urastająca do rozmiarów szczególnie tragicznych na skutek wykorzenienia z ojczystej gleby i przebywania na „wymieracji”. Dokuczała do żywego ponura bolączka każdej chyba emigracji, ale zwłaszcza polskiej — „potępieńcze swary”. Przykładu daleko szukać nie trzeba: dwóch wybitniejszych Polaków władających piórem kręciło się wokół akademii bolońskiej, nasz Mazur i Artur Wołyński, i psuli sobie wzajemnie krew, nie mogąc się zjednoczyć w zgodnym współdziałaniu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
RLit - Rocznik Literacki (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.