wsłupić się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wproszonej ławie), wskrzynić (Kr. D. V p. III 305: Chociażem ducha w ciało moje wskrzynił 'zamknął jak w skrzyni spraw cielesnych’), *wsłonecznić się (Kr. D. O. 13 w. 235), *wsloneczniony (Fragm. fil. V), wslupić (KI.; Ks. M. I 645 'wrazić źrenice, oczy’), *wsłupićsię (Dant. 792; A czasem się wzrok cały w tęczę wsłupi), *wsprzeczać (Zb. 2300 ’zaprzeczać’), wstrzelony (Kr. D. IV p. I 144: Z jasnością we mnie przez duchy wstrzeloną; w słownikach podane z Mączyńskiego; stpol.), *wswoić (Rapt. 684: wswoić w siebie. ..), wścieczony (MTw. 425: na szkapie wścieczonej), winiony (Kr. D. O. 137 w 63: moje czoło wśnione w ducha), wśpiewany (Kr. D. O. 162 w. 5: w chór jeden [.. .] wśpiewani), wtrumnić się (K. W...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Boleski, Andrzej 1956. Słownictwo Juliusza Słowackiego (1825-1849), Łódź : ŁTN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.

Sąsiedztwo a tergo