wsłonić

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) słonić, słaniać się, oboczne do kłonić, kłaniać się (p. kłoń); zasłona, osłonić'itd. Od ‘słonienia’ przezwany i słoń (jeszcze u M. Bielskiego 1549 r. stale wsłoń), wedle bajki, że się nie może kłaść (bo nie powstanie), ale słoni, wstania “śię 0 drzewo; cerk. ras. słoń, czes. slon...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brückner, Aleksander 1989. Słownik etymologiczny języka polskiego, wyd. 5, Warszawa : Wiedza Powszechna
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo