wszechwzględny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Otóż były w momencie owym w kołach obywatelskich narady, rozprawy, dysputy, których wiele, wiele słuchałam i w których mój własny, 17-sto, 18-sto i 19-stoletni umysł brał udział gorączkowy, namiętny. Byłam namiętną stronniczką chłopów i takich, jak ja, było wielu. Ale wśród starszych było wielu też umiarkowanych, lękliwych, a trochę i zupełnie wrogich tej sprawie. Tych ostatnich rzeczywiście było tylko trochę i oni by nic stanowić nie mogli z powodu swej wszechwzględnej mniejszości, ale środkowych ilość była bardzo znaczną i z młodzieżą staczała walki dochodzące czasem do wzajemnego rzucania na siebie nożów u stołu. Byłam świadkiem scen gwałtownych z tego powodu pomiędzy nieraz ojcami i synami albo rodzonymi braćmi. Mnie samej dostawało się dobrze od...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Orzeszkowa, Eliza 1958. Listy zebrane. T. 4, Wrocław : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.