wskrześca

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) sów niewiadomość przyćmiła. Nareszcie, po długiej przerwie publicznego oświecenia, rozszedł się z klasztoru w całej Polsce odgłos Konarskiego, dawną świetność ojczystej mowy, a z nią i wyobrażeń narodowych, wywołujący z zapomnienia wprzód jeszcze, nim Stanisław August zasiadł na tronie Piastów i Jagiełłów. Za sprawą tego wskrześcy nauk znowu zaczęto u nas, i z lepszym skutkiem, uprawiać ^odłogiem zapuszczoną niwę. Rielawski, Minasowicz, Bohomolec 1 przetarli zdziczały język, który teraźniejszy polor swój i wykształcenie winien ich następcom na polskim Parnasie: szczególniej Krasickiemu, Węgierskiemu. Naruszewiczowi, Trembeckiemu. Są to...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Mochnacki, Maurycy 1923. O literaturze polskiej w wieku dziewiętnastym, Kraków : Nakł. Krakowskiej Spółki Wydawniczej
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.