wskoro

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) A my, co się potentaty i mądremi czyniem, wskoro się więc raz powlniem, już nas tu żaden na świecie znajomy nie pytaj, ani się już z nami witaj; bo kto za Elephantowę zajdzie tam raz bronę, nie wróci się na tę stronę: Już tam spi sen wiekuisty, ni komu na jawi, co się tam dzieje, nie zjawi, lecz między czczeml cieniami w Cypressowym gaju milczy tam w milczącym kraju...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sinko, Tadeusz 1923. Echa klasyczne w literaturze polskiej, Kraków : Nakł. Krakowskiej Spółki Wydawniczej
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
spójnik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.