wpraszać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ciw niemu donośne głosy. Książęta posługiwali się podstępem i matactwem, ale brzydzili się tym, który śmiał ich wręcz tego kunsztu nauczać. Medyceuszowie pogardzili nim, choć się płaszczył przed nimi, wpraszał do urzędu, błagał o służbę, obiecywał być wdzięcznym, nawet gdy mu dozwolą kamienie obracać (yoltolare un sasso). Lud nie chciał mu już późnićj powierzyć na powrót sekretarstwa przy radzie Dziesięciu. Napróżno Machiawel ofiarował zniszczyć swe...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Koźmian, Stanisław Egbert 1872. Pisma wierszem i prozą. T. 2, Poznań : Księgarnia J. K. Żupańskiego
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.