wolnieć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Z brzaskiem poranku, gdy musiał pożegnać swoją pieszczoszkę i pośpieszyć do dworskich, których w jednym z blizkich folwarków zatrzymał, aby zatracić ślad bytności u Nastusi, uniesienie gniewu zaczęło w nim wolnieć. Wnosząc z wczorajszych jego zamachów, zdawało się, że z powrotem na zamek wybuchnie, że biedną małżonkę w proch zetrze, tak zapęd jego gniewu w innych razach bywał niehamowany, choć zresztą w gruncie serca miał uczucie najczystszej sprawiedliwości. Dla tego też, w miarę jak się...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Siemieński, Lucyan 1881. Dzieła. T. 7, Warszawa : Nakł. i Druk. J. Ungra
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownik

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.