wisielczo-samobójczy

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Zacząłem z nudów wyobrażać sobie takie nieoczekiwane spotkanie i przemyśliwać, jak się w tym wypadku zachować. Nasuwały mi się całkiem niebohaterskie, a raczej wisielczo-samobójcze myśli: „Niech raz skończy się ta droga i niech mnie raz diabli wezmą”. Nastrój ten potęgował dotkliwy głód, zły doradca każdego Polaka. Wstrząsały mną dreszcze. Byłem zupełnie przemoczony. A śnieg z deszczem walił...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Miedza-Tomaszewski, Stanisław 1962. Benefis konspiratora, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.