wirtuozja

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) w barwie, w połyskliwej twardości marmuru, w akordach objętości przestrzennych, w nagim rytmie ciał... Tak powstaje swoiste idealizowanie czystego (oderwanego od głębszych zadań biopsychicznych sztuki) stosunku do materjału, bardzo cenny skądinąd szacunek dla »techniki tworzenia«, podziw dla »rzemiosła« artysty, wola zgłębiania jego tajemnic, pokus i zasadzek... Ta druga jednostronność grozi artyście opętaniem wirtuozją, zaniedbaniem struktury na rzecz ornamentu, uszczupleniem praw świata wewnętrznego na korzyść »widowiska«. Tak rozkłada się pod ciężarem własnego bogactwa gotyk płomienisty, barok i »secesja«. Stąd płyną czarujące nieraz, to prawda, »nadużycia« marynizmu, gongoryzmu, hiszpańskiego »plateresco« oraz popisów koloratury śpiewaczej...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
ŻSztuk - Życie Sztuki (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.