wieszcz-zbawca

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) zbiorowości do służby sprawie zbiorowej. Ambicja poety geniusza, wyższego nad tłum, ustępuje wobec obowiązków wieszcza, proroka prawdy i przyszłości, przewodnika i sługi swych braci. Taka jest droga od Dziadów wileńskich do koncepcji wieszcza-zbawcy w Dziadów części III. Mickiewicz stworzył tu formułę powszechnie obowiązującą poi. romantyków. Powtórzył ją, chociaż polemicznie wobec Mickiewicza, Słowacki. Oryginalnie bądź naśladowniczo powtórzą tę formułę wszyscy. Problematyka romantyka-poety ma swój aspekt społ.: wolność i naród. Na dwu pytaniach: jak dobić się wolności?...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
WEP PWN 1962-1970. Wielka encyklopedia powszechna PWN. T. 1-13, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.