werżnąć się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Nagle—ostre i wrogie okrzyki. Cóż to? Niemożna było zrozumieć, lecz wtargnęło coś obcego, zburzyło powszechny nastrój zachwycenia. Otóż i oni: gromada włoścjan, uzbrojonych w bicze i maczugi; werżnęli się w tłum bachantek, chwytają je... Te bronią się, wyrywają. Na czele napadających olbrzym z wielkiemi, siwiejącemi już Wąsami. Jego to, rozumie się, zwą: „Adost! Adost!“...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Zieliński, Tadeusz 1912. Irezyona. Klechdy attyckie. Serja druga, Warszawa ; Kraków : J. Mortkowicz
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba mnogaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.