werwena

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Niech się im pani nie pokazuje. Tak będzie godniej... Może ja im coś powiem?... Pytacie, dziewczynki, czy księżniczka jest w domu? Tak, tak, jest w domu! (Alkmena, trochę zdenerwowana, chodzi po pokoju). Wpółomdlała spoczywa na posłaniu. Roztargnionym spojrzeniem pieści olbrzymią kulę złotą, która nagle zawisła pod sufitem. Prawą ręką podnosi do twarzy bukiet werweny. Lewą podaje olbrzymiemu orłowi, który przed chwilą wleciał oknem do pokoju, diamenty do dziobania...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
ZWrocł - Zeszyty Wrocławskie (Wrocław)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.