urzeczawiać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) linga, jak też jego rodzaj umyslowości, zawsze skrajnej, zawsze przesa-* dzającej, zawsze wiodącej jego dialektyczne próby do ugrzęźnięcia w martwocie (w przeciwieństwie do Hegla), przytoczymy więc tutaj te uwagi. To, co Hegel określi później mianem „Entausserung“, Schelling nazywa tu „Bedingen“ („urzeczawianiem“). „Bedingcn oznacza czynność, w wyniku której coś staje się rzeczą iDing], urzeczawia się [bedingtl to, co uczynione zostało rzeczą; stwierdzenie to wyjaśnia zarazem, że nic nie może zostać ustanowione [gesetzt] samo przez się jako rzecz, tj. że rzecz nie urzeczowiona jest sprzecznością. Nie urzeczowione jest to mianowi...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
ZTPolit - Zeszyty Teoretyczno-Polityczne (War­szawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.