uprzyczynowanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Istnienie relacji transcendentalnej wewnątrz konkretnego bytu, wśród jego substrukturalnych „części”, stanowi realny powód-rację zachodzenia samego związku przyczynowego, jaki zauważamy w świecie. Przyczynowość bowiem nie jest czymś tylko myślowo „wydumanym” na tle przyjętej koncepcji bytu najprostszego i w sobie niezłożonego, lecz jest właśnie innym aspektem faktu wewnętrznego złożenia bytu z jego substrukturalnych części. Dla Dunsa Szkota „byt możliwy” „wołał” o jego uprzyczynowanie od zewnątrz. Przyczynowość jakby miała dochodzić od zewnątrz, ostatecznie od Boga-Stworzyciela, do bytu, który jest najprostszy i sam w sobie niezłożony. Oczywiście, można i tak przyjmować źródła przyczynowości,...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Krąpiec, Mieczysław Albert 1995. Dzieła. T. 13. Język i świat realny, Lublin : KUL
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.