unieprzytomnienie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Zabrnęli przez trawy do grobowca, wyciągnęli Sewerę z dołka. Wbił się w otwór jak czop w dziurę, omal go na pół nie rozdarli. Szędzielorz zarzucił na plecy nieszczęśnika, który zaczął zdradzać słabe przejawy życia. Z otworu grobu ziała dusząca woń zagasłej dawno karbidki. Pewnie i ta woń — obok strachu — przyczyniła się do unieprzytomnienia Franka...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Baranowicz, Jan 1959. Ludzie i świątki, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.