ugorować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) jęta, bez przestanku coś z siebie snuć i tworzyć. Przez lat dziesięć trzy poematy, z których jeden, czwarta część „Dziadów”, był tylko fragmentem, a wszystkie trzy małych rozmiarów; pomiędzy Gustawem i Grażyną a Wallenrodem sześć lat czasu. I Góthe, i Schiller, i Byron, i Słowacki są nierównie płodniejsi od Mickiewicza; Mickiewicz ugoruje przez całe lata. Jedną miał tylko chwilę dziwnej produkcyjności, w której umysł jego zajęty był kilku naraz i dalekimi od siebie pomysłami, kiedy na jego warsztacie leżało kilka prac rozpoczętych, z których każda miała u niego swoją chwilę łaski i każda ją traciła, kiedy sam mówił: „Bania poezyi rozbiła się nademną”. Był to ten...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Tarnowski, Stanisław 1904. Historya literatury polskiej. T. 4-5, wyd. drugie, przejrz. i dopełn., Warszawa : Słowo
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.