uchytrzyć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Chłopaki do tego były... Jan nie usłyszał reszty, dalszego ciągu, domyślił się, że — jedyne do tego. Szwabi, śmiał się Wilga, prosili się, żeby im przynajmniej kabury zostawić, bo mówili, że dojdą bez poznaki... Jan znowu nie usłyszał. Ale trzeci raz, Wilga nachylił się do niego, oczy mu gorzały, Niemcy się uchytrzyli... Jan podciął konika, Wilgę odchyliło i znowu mówił w powietrze, słuchającemu żal było każdego słowa. Orczyk bił w dyszel miarowo, konina parskała cała oszroniona, mróz sadził się siarczysty...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wełna, Matylda 1978. Tryby, Lublin : Wyd. Lubelskie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.

Sąsiedztwo a tergo