ubzdurzenie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Erazm z Rotterdamu przekonywał, że na mętność nie ma lekarstwa, że daje smak życiu i powodzenie: „O ile szczęśliwszy ze swoimi bredniami taki mój pismak, co się po nocach nie natęża, ale co mu tam do łba strzeli i co mu ślina na język przyniesie, choćby to były jego ubzdurzenia, to sobie raz dwa bazgrze, z małą, bo tylko papieru stratą i wie przy tym, że im większe brednie popisze, tym więcej ludzi — to znaczy wszyscy głupcy i nieuki — go pochwali. Bo czy to sprawia kłopot, że się zlekceważy jakichś trzech uczonych — o ile tacy w ogóle będą czytali?”17. Najwyraźniej już wtedy obowiązywała zasada „publish or perish"\ czyta...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Pelc, Jerzy (red.) 2000. Język współczesnej humanistyki, Warszawa : Polskie Towarzystwo Semiotyczne
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.