troska-niedola

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Obcasy fasowanych butów bezlitośnie łomotały o podłogę. Ktoś zawodził donośnie a fałszywie: £j, ty gorzka trosko-niedolo, Ciasne carskie chomąta cisną, Qniotą karki kozackie, bolą, Ani westchnąć w nich, ani westchnąć — J-łej, Ptigacz tam woła na Donie, Zwołują biedotę na błonie Atamany-Kozakowie — Inny, pokrywając głos pierwszego, wywrzaskiwał niedorzecznie cienkie recitativo: Wiarą, prawdą carowi służymy, Za żołnierkami naszymi nam żal — Znajdziemy baby, tęsknić nie będziemy, A carowi mordę wal!...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Szołochow, Michał 1949. Cichy Don. [T. 1-2], przekł. W. Rogowicz, A .Stawar, wyd. trzecie, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przysłówekliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.