towarzysz-mówca

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Po zebraniu kolejarze ściskali mi ręce i dziękowali, po czym przewodniczący rozporządził: — Ludwik! Ciebie szpicle jeszcze nie znają, odprowadź towarzysza-mówcę do tramwaju .i nie wracaj, a my powoli się rozejdziemy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Fiderkiewicz, Alfred 1958. „Dobre czasy”. Wspomnienia z lat 1922-1927, Warszawa : Iskry
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.