taniuchny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) nów, trafiają w człowieka w ogóle. Ostrze ich nie jest skierowane wyłącznie na zewnątrz; są po trosze prześmiewką w drobnomieszczanina w sobie samym, próbą wyzwolenia się z niego, satyrą wewnątrzklasową. Nikt tak jak Tuwim nie nienawidził rodzimego kołtuna z jego taniuchnymi ideałami awansu społecznego (być kochanką króla tenorów, węgierskim huzarem, hrabią Zyziem), z jego knajpowo-jarmarcznym horyzontem, z jego konserwatywnym nacjonalizmem. Ale nienawiść ta przez długi czas podszyta jest u niego liryzmem; trudno niekiedy odróżnić: satyra to czy spowiedź?...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sandauer, Artur 1973. Poeci trzech pokoleń, wyd. czwarte rozszerz., Warszawa : LSW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.