sztuka-absolut

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Następuje więc w tym opowiadaniu kompromitacja jednego z najbardziej charakterystycznych dla Młodej Polski mitów: mitu artysty. Artysta okazuje się nie tylko zwykłym człowiekiem, ale na dodatek człowiekiem bez zasad, pospolitym łajdakiem. To był cios nie byle jaki, zadany jakże starannie hodowanemu wśród grafomanów mitowi artysty-kapłana, uprawiającego „czystą sztukę”, „sztukę-Absolut”. Satyryk nie ma złudzeń: modernistyczny artysta jest nie tylko śmieszny — może być także groźny. Artysta-nadczłowiek to nie tylko mniej lub bardziej udana poza, mniej lub bardziej przekonujące...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Weiss, Tomasz 1976. Legenda i prawda Zielonego Balonika, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.