sygnał-okrzyk

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) niego sentymentalizmu. Jest bardzo znamienne, jak odeszli dzisiejsi młodzi od maniery ekspresjonistycznej, tak częstej, prawie dominującej w pokoleniu, które debiutowało w prozie około 1956 r. Dziś tej nieznośnej manierze wierny jest Bobrowski (Kochankowie Ate). Ale bo też ma ona u Bobrowskiego służyć beznadziejnej sprawie przekonania czytelnika przy pomocy ekspresjonistycznej gestykulacji stylistycznej, deformacji asemantycznych sygnałów-okrzyków, świadczących o rzekomej sile przeżyć, że najważniejszy problem walk z reakcją po wojnie to konflikty wynikające z emocjonalnego, osobistego zaangażowania, konflikty między osobistym uczuciem a obowiązkiem. Cała reszta wedle autora nie wymaga refleksji, racji poli...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
RLit - Rocznik Literacki (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.