superuduchowiony

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) reprezentował skrajne przeciwieństwo podobnych wyobrażeń. Wysoki, atletycznie zbudowany, o tęgiej architekturze mięśni (co z wdzięcznością oceniać umiała rzesza jego wielbicielek), twarz okrągła, otwarta, w radosny uśmiech ozdobiona i jasnych oczu wejrzenie dziecka, ufnego wszystkiemu i wszystkim — całość postaci dla nie znających go: obraz boksera, triumfatora sportów, wreszcie człowieka wszelkich możliwych powołań i uzdolnień, tylko nie superuduchowiony fenomen...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Boruń, Krzysztof, Boruń-Jagodzińska, Katarzyna 1990. Ossowiecki – zagadki jasnowidzenia, Warszawa : Epoka
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.